Op zoek naar de verborgen stad
Door: Suzanne en Reinier
Blijf op de hoogte en volg Suzanne en Reinier
26 Oktober 2014 | Peru, Cuzco
Na drie weken lang verwijzingen naar de Inca’s te hebben gezien, was het vrijdag dan eindelijk zo ver; we gingen naar Machu Picchu! In heel Peru zijn verwijzingen te vinden naar de eerste inwoners van deze regio; de Inca’s. De Inca’s hebben 100 jaar geregeerd en in die tijd hun cultuur verspreid over heel Zuid-Amerika. Cuzco, de stad waar wij ons momenteel bevinden, was voor de hoofdstad van het Inca Rijk. Door de komst van de Spanjaarden in de 16e eeuw is bijna het gehele Inca Rijk verwoest en omgebouwd tot een Katholieke regio. Er was echter één stad die de Spanjaarden nooit gevonden hebben en die daardoor dus intact is gebleven, dat is Machu Picchu. Ook in de periode na de Spanjaarden was de stad nog onvindbaar, want pas in 1911 ontdekte een Amerikaanse Archeoloog de verborgen stad. Voor Peru is Machu Picchu één van de belangrijkste trekpleisters en ook in onze reis kon een bezoek aan deze stad niet ontbreken.
Vrijdagochtend werden wij vroeg opgehaald om met een taxi en vervolgens met de trein verder te reizen. Machu Picchu is gelegen in een regenwoud en het nabijgelegen dorp is alleen per trein te bereiken. Aangezien iedereen dit wereldwonder wil zien, kan je je voorstellen dat de trein erg vol zat met nieuwsgierige toeristen. Terwijl iedereen direct naar Machu Picchu ging, stopte de trein speciaal voor ons 12 km eerder. Hier begon onze Inca Trail. De Inca Trail is een wegennetwerk die door de Inca’s zijn gebouwd om een snelle vorm van transport door de bergen te hebben. Het totale wegennetwerk van de Inca’s bedraagt 22.500km, maar dat vonden wij iets te veel voor deze vakantie. De route die wij deden bestond voornamelijk uit trap lopen door het regenwoud. Om ons heen zagen we tientallen vlinders, mooie bloemen (begonia’s, orchideeën en trompetbloemen) en vooral heel veel groen. De panters, beren en andere roofdieren die hier leven hebben wij niet gespot. Trap op, trap af met hier en daar in de jungle Inca bouwwerken verscholen. Na uren zweten, zuchten en ploeteren arriveerden we eindelijk bij Intipunki, de zonnepoort. Vanaf dit plateau zagen wij in de diepte onder ons de stad liggen waarnaar wij op weg waren. Tussen vele steile bergen lag het wereldwonder Machu Picchu! Weinig mensen hebben het geluk de stad met helder weer te zien liggen, maar wij waren de gelukkigen; er was geen wolk te zien.
Na een overnachting in het nabijgelegen dorp ging de volgende ochtend om 4.00 onze wekker. Dagelijks mogen er slechts 2500 mensen Machu Picchu bezoeken en daarom moet je ook minimaal een half jaar van te voren boeken. Om niet in de drukte te zijn, moesten we vroeg heen, had onze gids verteld. Terwijl het buiten onweert en regent, pakken wij de spullen in en vertrekken naar de ingang. De ponchoverkopers hebben een goede dag, want alle bezoekers hijsen zich in regenkleding. Eenmaal binnen kijken wij onze ogen uit, wat een verschil met de dag ervoor! Op sommige momenten zie je geen hand voor ogen, maar de wolken waarin de stad zich bevindt, vormen ook voor een mysterieuze sfeer. In de Inca periode was deze stad een buitenverblijf voor koningen en andere mensen met een hoge status. Samen met onze gids bezochten we de restanten van tempels, woonhuizen en terrassen die gebruikt werden voor landbouw. Het is onvoorstelbaar hoe men hier in de 13e eeuw zo goed kon bouwen! De Inca’s waren goede architecten en maakten bouwwerken van stenen zonder hierbij cement te gebruiken. Er werd net zo lang gezocht naar stenen die goed op en in elkaar paste, totdat het gebouw klaar was. Bovendien bleken de gebouwen erg sterk, want de vele aardbevingen hier in de regio (soms wel honderden per jaar) hebben veel verwoest, behalve de Inca gebouwen. De muren werden bijvoorbeeld niet kaarsrecht gebouwd, maar een paar graden scheef, waardoor de bouwwerken veel steviger waren. Het is ongelofelijk om in een stad uit de 13e eeuw te lopen en te zien hoe slim de mensen toen al waren.
Het bezoek aan Machu Picchu was een indrukwekkende manier om onze reis af te sluiten. Morgen (maandag) wacht ons een lange reis, om vervolgens dinsdagavond laat in Brussel aan te komen.
Tot gauw!
Vrijdagochtend werden wij vroeg opgehaald om met een taxi en vervolgens met de trein verder te reizen. Machu Picchu is gelegen in een regenwoud en het nabijgelegen dorp is alleen per trein te bereiken. Aangezien iedereen dit wereldwonder wil zien, kan je je voorstellen dat de trein erg vol zat met nieuwsgierige toeristen. Terwijl iedereen direct naar Machu Picchu ging, stopte de trein speciaal voor ons 12 km eerder. Hier begon onze Inca Trail. De Inca Trail is een wegennetwerk die door de Inca’s zijn gebouwd om een snelle vorm van transport door de bergen te hebben. Het totale wegennetwerk van de Inca’s bedraagt 22.500km, maar dat vonden wij iets te veel voor deze vakantie. De route die wij deden bestond voornamelijk uit trap lopen door het regenwoud. Om ons heen zagen we tientallen vlinders, mooie bloemen (begonia’s, orchideeën en trompetbloemen) en vooral heel veel groen. De panters, beren en andere roofdieren die hier leven hebben wij niet gespot. Trap op, trap af met hier en daar in de jungle Inca bouwwerken verscholen. Na uren zweten, zuchten en ploeteren arriveerden we eindelijk bij Intipunki, de zonnepoort. Vanaf dit plateau zagen wij in de diepte onder ons de stad liggen waarnaar wij op weg waren. Tussen vele steile bergen lag het wereldwonder Machu Picchu! Weinig mensen hebben het geluk de stad met helder weer te zien liggen, maar wij waren de gelukkigen; er was geen wolk te zien.
Na een overnachting in het nabijgelegen dorp ging de volgende ochtend om 4.00 onze wekker. Dagelijks mogen er slechts 2500 mensen Machu Picchu bezoeken en daarom moet je ook minimaal een half jaar van te voren boeken. Om niet in de drukte te zijn, moesten we vroeg heen, had onze gids verteld. Terwijl het buiten onweert en regent, pakken wij de spullen in en vertrekken naar de ingang. De ponchoverkopers hebben een goede dag, want alle bezoekers hijsen zich in regenkleding. Eenmaal binnen kijken wij onze ogen uit, wat een verschil met de dag ervoor! Op sommige momenten zie je geen hand voor ogen, maar de wolken waarin de stad zich bevindt, vormen ook voor een mysterieuze sfeer. In de Inca periode was deze stad een buitenverblijf voor koningen en andere mensen met een hoge status. Samen met onze gids bezochten we de restanten van tempels, woonhuizen en terrassen die gebruikt werden voor landbouw. Het is onvoorstelbaar hoe men hier in de 13e eeuw zo goed kon bouwen! De Inca’s waren goede architecten en maakten bouwwerken van stenen zonder hierbij cement te gebruiken. Er werd net zo lang gezocht naar stenen die goed op en in elkaar paste, totdat het gebouw klaar was. Bovendien bleken de gebouwen erg sterk, want de vele aardbevingen hier in de regio (soms wel honderden per jaar) hebben veel verwoest, behalve de Inca gebouwen. De muren werden bijvoorbeeld niet kaarsrecht gebouwd, maar een paar graden scheef, waardoor de bouwwerken veel steviger waren. Het is ongelofelijk om in een stad uit de 13e eeuw te lopen en te zien hoe slim de mensen toen al waren.
Het bezoek aan Machu Picchu was een indrukwekkende manier om onze reis af te sluiten. Morgen (maandag) wacht ons een lange reis, om vervolgens dinsdagavond laat in Brussel aan te komen.
Tot gauw!
-
26 Oktober 2014 - 18:27
EdPfann :
hoi beide.
Het lijkt mij een mooie belevenis om dit mee te maken.
Helaas dat het regende.
Ik zou ook de trail gedaan hebben, geweldig.
Ik wens jullie een goede ( lange ) reis terug -
26 Oktober 2014 - 19:46
Annemiek:
Hoi luitjes,
Weer een mooi, uitgebreid verslag van een groot avontuur. Hoorde van moeder Janny dat jullie 28 oktober alweer terug zijn. Wat gaat de tijd toch snel!
En dan.......meteen weer aan het werk?? Hopelijk kunnen jullie nog een paar daagjes nagenieten en weer gewend raken aan Krommenie c.q. Grootebroek :) Een hele overgang, denk ik, na zo'n verre en lange vakantie.
Wij wensen jullie een hele voorspoedige, ontspannen terugreis en tot ziens!
Heel veel hartelijke groetjes van ons allen!
Annemiek (Dekkers) -
26 Oktober 2014 - 19:55
Nienus En Ettina:
Prachtig dat jullie als enigen uit de trein gestapt zijn om een deel van de trail te voet af te leggen! De gratis bouwadviezen gaan wij misschien nog wel ter harte nemen ???? Lekker scheef bouwen?
We kijken erg uit naar de rest van de foto's !!!!!!!!!
Sterkte voor de terugreis; genoeg tijd om alles nog eens even rustig te overdenken ..... -
29 Oktober 2014 - 08:25
Wijbrand:
Hoi Suzanne en Reinier.
Het moet wel en geweldige belevenis zijn om deze reis te maken.
Nog heel veel plezier met het vervolg hiervan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
