Ik ben in Fransland!

De trouwe lezers zullen het gemerkt hebben, ik ben een dag te laat met het plaatsen van een nieuw bericht!

Hier in een zonnig Frankrijk vliegt de tijd echt om! Al bijna het hele seizoen is het mooi weer, we hebben slechts enkele regenachtige dagen gehad. Vandaag was het weer (zoals gewoonlijk eigenlijk (wel even afkloppen)) stralend weer met 34 graden.

Voor degene die het nog niet gezien hebben, bij mijn vorige bericht heb ik verschillende fotos geplaatst.
Mary, fijn dat het gelukt is om mijn site te kijken! Ook ben ik blij dat oma's internet het weer goed doet. Iedereen heeft hier erg meegeleefd met mijn oma, bij wie het niet goed lukte om mij te mailen.
Appelmannen, bedankt voor julliee 'groeten uit Grootebroek' kaart. Die kaart is hier in het rond gegaan, want alle personeelsleden (vooral Arnaud en Peter) wilden wel eens weten wat Grootebroek voor dorp is!
Reinier, nog even volhouden, over een paar weken zit je weer avonden achter de computer, hahaha!
Ankie, ik ken je inderdaad niet, maar dat maakt niet uit! Leuk dat je mijn verhalen volgt.
Esther, geef Nick maar een dikke knuffel terug! Ik ben benieuwd of hij mij over een paar weken nog herkend!

In vorige berichten schreef ik over de topdrukte, maar die drukte is inmiddels wat minder geworden. De komende dagen zijn er veel vertrekken en zal de rust op de camping echt weer terugkeren.

Afgelopen zaterdag zijn er veel Fransen op de camping gekomen. Erg leuk om eindelijk eens meer Franse dan Nederlandse kinderen te hebben met de animatie! (De Franse kinderen zijn overigens erg goed opgevoed en erg lief! Politie Le Haget is niet meer nodig!) We praten er lekker op los (proberen in ieder geval) en ook onderling tussen het personeel wordt steeds meer Frans gepraat. Het komt misschien toch nog eens goed met mijn Frans! Ik heb net weer iets nieuws gedaan; een Frans telefoon gesprek gevoerd. (Jaja ik ben wel een beetje trots op mijzelf!) Iedere week laat ik een collega naar het boomklimpark bellen om door te geven met hoeveel mensen we komen. Vandaag heb ik al mijn moed verzameld en heb ik zelf gebeld. Op de spanning even op te voeren stonden er drie mensen te kijken/luisteren hoe ik belde en deed Anais een poging om mijn telefoongesprek te filmen..... (Die film is overigens mislukt!)

Vanmiddag hebben Femke, Anais en ik poffertjes gebakken voor het personeel. Mijn moeder had twee pakken poffertjesmix meegenomen en we hebben 1.5 uur lang bij het fornuis gestaan. Het restultaat mocht er wezen, iedereen (vooral de Franse collega's) vonden het helemaal geweldig. De poedersuiker hebben ze niet eens gemist, hahaha! We hebben erg gelachen om de Franse kokkin, die niet begreep hoe wij allemaal van die mooie kleine rondjes konden krijgen. Tja, ze had nog nooit van een poffertjespan gehoord, hahaha!

Gisteren ben ik met mijn ouders en Elodie (jongste dochter van de eigenaren, Elodie noemen we inmiddels de pleegdochter van mijn ouders), naar Pau geweest. Pau is een grote moderne stad in de Pyreneeen. We hebben gewinkeld en rondgelopen. 's Avonds hebben we met z'n vijven in het restaurant van de camping gegeten. Het was gek om daar te eten, terwijl ik daar normaal werk, maar het was echt superlekker!

Mijn ouders vertrekken morgen en om te voorkomen dat mijn koffer te zwaar is, heb ik alles wat ik de afgelopen weken niet heb gebruikt meegegeven. Ik heb hier dus nog maar twee korte broeken, een lange broek en twee shirtjes! (Klinkt heel vies, maar ik was regelmatig hoor, hahaha!) Op de heenweg was mijn koffer 1.5 kilo te zwaar en had ik geluk dat ik niet hoefde bij te betalen. Een collega van mij had hetzelfde overgewicht en moest 30 euro betalen! Vandaar dat ik nu heel veel spullen heb meegegeven.

Nou dit was het weer voor vandaag!
Ik ga naar de speurtocht, want die staat voor straks op de planning. Er zijn ook wat Engelse gezinnen aangekomen, wat betekend dat wij alles in drie talen moeten doen. Wel vermoeiend, maar ook erg leuk!

Tot later, A plus tard et see you later!