Een warm welkom

Zo, hier weer een berichtje uit een Frans kasteel. Het voelt heel vreemd om hier weer terug te zijn. Alles is zo normaal, dat het voelt alsof ik hier alweer heel lang ben, maar dat is helemaal niet zo!

Afgelopen woensdag ben ik door mijn moeder naar Schiphol gebracht, waar mijn koffer maar 18,7kilo bleek te zijn. Nadat ik door de douane ben gegaan, ben ik gestart met een zoektocht naar een pizzapunt, omdat ik daar zin in had. Helaas was die nergens te vinden en heb ik op het laatste moment maar een panini gekocht in een eettentje, waar ook een hele groep mensen van de KNVB momenteel hun broodjes aan het opeten waren. Eenmaal bij de gate bleek de vlucht met een half uur vertraagd en heb ik wat boekjes gelezen en gekeken naar een Franse dame met twee kleine schattige kindjes. Uiteindelijk mochten we allemaal in een bus, die ons naar de cityhopper bracht, waar we vervolgens nog langer vertraging hadden. Wel een ervaring zo’n klein vliegtuigje met heel weinig mensen! De vlucht ging goed en nadat we 45 minuten te laat vertrokken waren, kwamen we slechts 20 minuten te laat aan in Toulouse. Daar begon mijn grote avontuur…. Gelukkig bleek de Navette (een bus van vliegveld naar stadscentrum) makkelijk te vinden en ging het verder goed. Eenmaal in Toulouse was het gigantisch warm en mocht ik op zoek naar een treinkaartje. In mijn allerbeste Frans kwam ik erachter dat de eerste trein naar Auch pas ruim 1,5 later zou gaan, dus dat betekende dat ik lang moest wachten. Dit wachten ging heel apart, in de stationshal (van glas), stond, zat, hing of lag iedereen te wachten op zijn/ haar trein, dus ik ben er ook maar bij gaan zitten. Het ging op een hele bijzondere manier, iedereen staart naar een groot bord, waar 20 minuten voor vertrek van de trein het spoor op vermeld wordt. Buiten was het 41 graden, maar binnen in de glazen stationshal was het niet veel kouder. Eindelijk werd de trein naar Auch vermeld en mocht ik naar het spoor, waar de hele kleine, maar wel luxe trein, mij weer dichterbij mijn uiteindelijke bestemming bracht. In de trein was het heerlijk koel, maar eenmaal in Auch, brak het zweet mij weer uit! Wow wat een temperaturen! Na bijna twaalf uur te hebben gereisd, arriveerde ik rond 19 uur op de camping, wat meteen al weer heel vertrouwd voelde.

Ik viel met mijn neus in de boter, want zaterdag was er een hele grote bruiloft. Zo groot hebben ze het hier nog nooit meegemaakt, want er waren 280 gasten uitgenodigd! Samen met vijf anderen was ik verantwoordelijk voor de parkeergelegenheid. Eerst hebben we met lint en paaltjes de camping omgetoverd tot parkeerterrein en op het moment supreme stonden we met knalgele vestjes de autos de goede kant op te leiden. Dat was weer een hele nieuwe ervaring. Uiteindelijk is het ons gelukt om in 25 minuten tijd een stoet van honderd autos te laten parkeren! Het bruiloftsfeest was ook een hele ervaring, de grote 8 gangen lunch (zaterdag)werd geregeld door een traiteur, dus wij konden van een afstand toekijken. Wat een mensen, allemaal in ontzettend mooie kleding en iedereen in een feeststemming. Er werden dansjes opgevoerd, liedjes gezongen en een leuke vlotte band kwam muziek maken. Het was een groot feest. De rest van het weekend heb ik allerlei dingen gedaan; heel veel stoelen en tafels vertild tussen de maaltijden door, geserveerd tijdens de zondaglunch en heel veel opgeruimd. Het was weer een hele ervaring.
De hele zaterdag zag ik een bruiloftsgast die mij bekend voorkwam. Maar ja, hoe kan ik nou iemand kennen?!? Uiteindelijk al mijn moed verzameld en toch maar gevraagd. En wat bleek, dat was die mevrouw die ik met de kinderen had zien zitten op Schiphol! Zij herkende mij ook, maar dacht dat netals ik, dat dat wel heel vreemd was.

De afgelopen week hebben we vooral heel veel schoongemaakt. Samen met Kees hebben we flink geschrobd, gezogen, gespinnenragt en geboend; de knutselruimte, heel veel ligbedden, stoelen en tafels, de speeltuin, het zwembadbarretje, het zwembad en nog veel meer. Momenteel lijkt het eind een beetje in zicht, de meeste dingen zijn schoon en we beginnen klaar te zijn voor het seizoen. We zijn inmiddels wel volleerde schoonmakers!
De afgelopen dagen was het nog erg rustig op de camping, maar vanaf gister zijn er wat nieuwe gezinnen gearriveerd. Het seizoen begint nu dus echt! Voor vanavond hebben Kees en ik een WK-avond georganiseerd, wat als Nederland wint, natuurlijk een groot feest gaat worden. Alles is geregeld, maar alleen de uitslag moet nog komen. Afgelopen vrijdag hebben we met 10 campinggasten in het kasteel gekeken naar de wedstrijd en hebben gezien hoe WIJ hebben gestunt en Brazilie hebben verslagen. Vanavond komt de hele camping (25 campinggasten en daarnaast nog personeel) naar het zwembad. Daar hebben we stoelen neergezet en alles versierd. Vanochtend hebben we met kinderen slingers en tekeningen gemaakt, dus het ziet er erg gezellig uit.

Nou, het is een beetje een onsamenhangend verhaal geworden, maar dit is wat ik de afgelopen dagen heb gedaan. Vanaf zaterdag gaan we een normaal schema draaien, dan gaan we echt beginnen met de animatie en de vaste taken.

Voor nu nog één ding: Allez les oranges!

O ja, en een fijne vakantie allemaal!