De start
Door: Suzanne
Blijf op de hoogte en volg Suzanne en Reinier
06 November 2011 | Sri Lanka, Negombo
Na weken van voorbereiding en duizend keer mijn reis te hebben uitgelegd, was ik er echt aan toe om eindelijk weg te gaan. Toen ik de afgelopen week steeds meer afscheid moest nemen, begon het wel flink te kriebelen; de laatste keer werken, de laatste competitiewedstrijd van badminton en natuurlijk de laatste keer mijn familie en vrienden zien. Dit maakte me overigens ook wel een beetje zenuwachtig, het kwam ineens zo dichtbij! Overspoeld met lieve woorden, berichten, smsjes, kaarten, telefoontjes, cadeautjes, reistips en andere vormen van succeswensen stapte ik vrijdagochtend in het vliegtuig. (Iedereen bedankt daarvoor!).
Dit in het vliegtuig stappen, klinkt makkelijker dan het was. Na slechts een paar uur slaap, arriveerden wij om 5.00 op Schiphol, waar vervolgens bleek dat mijn vliegtuig naar München gecancelled was. Een goede start dus! Nadat we waren omgeboekt, konden we alsnog naar München vertrekken, waar we gelukkig wel optijd waren om de volgende vluchten te halen. Eenmaal bij de gate in München, bij het vliegtuig van Qatar Airways, begon de reis echt! We werden ontvangen door zeer vriendelijk Arabisch personeel en voor iedere reiziger was een deken, kussen en tv scherm aanwezig. Dit scherm had allerlei mogelijkheden; van Disney films tot Arabische muziekclips en van de cd van Red Hot Chili Peppers tot documentaires van National Geographic Channel. Om de live reisinformatie, de Harry Potter films en spellen niet te vergeten. Ik heb mij dus uitstekend vermaakt aan boord! We werden overladen met (scherp) eten, Arabische coctailsnacks,desinfecterende doekjes en een heerlijk diner. Het Engels van het vliegpersoneel was soms best onbegrijpelijk en toen ik een keuze moest maken uit mijn eten, snapte ik beide keuzes niet. Uiteindelijk kreeg ik kikkererwten in een scherpte saus, limoen met kip en noodles, appeltaart, crackers, toblerone en een warm pistoletje. Jullie begrijpen het al, honger heb ik niet geleden! Tijd om te slapen had ik niet, want er blijven maar mensen komen met glaasjes drinken. Wanneer ik aangeef geen drinken te hoeven, kijken strenge ogen mij aan; “drinken is goed voor u!”
Bij de douane op Schiphol keek de beambte zijn ogen uit: “Wow twee overstaps, jullie gaan een vreselijk lange reis meemaken! Nou succes ermee!” Uiteindelijk viel dat reuze mee. Na een landing in de verlichte stad Doha (Qatar), kunnen we zo doorlopen naar het volgende vliegtuig naar het laatste deel van de reis. In het vliegtuig zit een mix aan Westerse mensen, Arabische mensen en Aziaten. Deze vlucht duurde voor mijn gevoel het langste, door het lange zitten, wist ik niet hoe ik zitten moest en slapen was onmogelijk door een continu huilende baby in de rij voor mij. Terwijl het buiten ontzettend donker was, was ik helemaal mijn tijdsbesef kwijt. Mijn horloge gaf Nederlandse tijd aan, in de lucht was het een Arabische tijd en in Sri Lanka zal de tijd weer anders zijn. Je moet er wat voorover hebben!
Eenmaal in Sri Lanka, waar wij een uur later aankwamen dan gepland, stonden er honderden mannen met bordjes met namen. Gelukkig vonden we uiteindelijk onze naam. Helemaal gesloopt na een hele lange reis lopen we naar de taxi, waar we een enorme schok krijgen. Het is hier 5 uur ’s nachts, maar het is zoooo ontzetend warm! Dat is een hele schok na urenlang in een gekoeld vliegtuig en vliegvelden te hebben gezeten. De vriendelijke taxichauffeur brengt ons naar het guesthouse in Negombo, waar we ondanks de herrie van de drukke straat, het lawaai van de airco en het niet al te comfortabele bed in slaap vielen.
Momenteel is het erg vreemd, we zijn nu slechts 1,5 dag in Sri Lanka, maar aan de ene kant voelt het alsof we hier al erg lang zijn, terwijl aan de andere kant alles nog erg nieuw is. Even een korte impressie van opvallende dingen;
- Het is echt extreem warm. Één stap buiten de deur heeft een enorme zweetexplosie tot gevolg. Ik geloof dat ik nog even moet wennen aan de temperatuur! Het is zelfs zo warm dat Anne’s nagellak gesmolten is en van haar nagel loopt.
- De lucht is erg vochtig. Tot onze verbazing zijn onze boeken na slechts 24 uur in Sri Lanka al gerimpeld van het vocht. Het vreemde is echter dat de lucht niet benauwd is door de vocht.
- Op het strand spelen kinderen de nationele sport; cricket. Voor ons echt onbegrijpelijk, maar het doet een beetje denken aan slagbal. Ze hebben in ieder geval erg veel plezier. Vissers zitten onder een dak van bananenboombladeren netten te maken en vis te drogen. De geur van vis komt ons dus tegemoet bij een bezoekje aan het strand.
- Vandaag (zondag), is iedereen vrij. De straten zijn dan ook relatief rustig en veel mensen zijn op het strand te vinden. Jongeren maken samen muziek en spelen een spel. Wat een verschil met de Westerse cultuur waar iedereen de hele dag achter een computer zou gaan zitten op een vrije dag!
- Gisteravond hebben we voor het eerst rice&curry gegeten. Het is zoals we ons hadden voorgesteld; erg scherp en een grote schaal met witte rijst met daaromheen allerlei kleine bakjes met vlees, groente en andere onherkenbare dingen. Het is allemaal erg goedkoop, we hebben ons volgegeten voor nog geen 4 euro!
- Op straat toetert iedereen zonder dat er ook maar een reden voor is. De straat is een grote chaos, dag en nacht rijden er toeterende tuktuks, motors, overvolle bussen, taxi’s en autos. Zonder dat er een reden voor is, toeteren ze de hele dag. Aan de straat zijn allerlei kleine winkeltjes, ze verkopen allemaal hetzelfde, maar hebben genoeg voor de dagelijks benodigdheden.
- Op straat zijn bijna alleen maar mannen te zien. In de winkels, restaurants en in het vervoer, vrouwen zijn zeldzaam. Ik denk dat slechts 20% van de locale mensen op straat vrouw is. Ook vandaag, een vrije dag, zijn mannen op het strand te vinden, waar ze spelen met de kinderen. Die kinderen zijn erg lief, ze zwaaien en begroeten ons. Minder prettig zijn alle verkopers die rustig vier keer op een dag bij ons komen om spullen te proberen verkopen. Bovendien zijn er mensen die het interessant vinden om bij ons te komen zitten op het strand. Erg gezellig natuurlijk en wij zijn best bereid voor een vriendelijk praatje, maar nadat ze geinteresseerd zijn in ons leven (hoe leven jullie daar in Europa?), hebben deze jongens vaak andere bedoelingen. Gelukkig lukt het ons steeds beter om deze mensen af te wimpelen.
Wij vullen onze tijd met het slenteren door de straten en zitten op het strand (de zonsondergang is echt geweldig). Inmiddels hebben wij een (schijnbaar) betrouwbare taxichauffeur gebeld, die ons morgen naar het zuiden van het eiland gaat brengen, naar de locatie waar wij gaan werken. Het communiceren ging een beetje lastig, dus we hopen dat hij er morgen werkelijk is!
Nou dit was het maar weer. Het is gek om te realiseren dat wij al zoveel hebben meegemaakt en hebben gezien, terwijl we pas 2,5 dag van huis zijn. Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de lieve berichten op mijn site!
Tot de volgende keer!
Dit in het vliegtuig stappen, klinkt makkelijker dan het was. Na slechts een paar uur slaap, arriveerden wij om 5.00 op Schiphol, waar vervolgens bleek dat mijn vliegtuig naar München gecancelled was. Een goede start dus! Nadat we waren omgeboekt, konden we alsnog naar München vertrekken, waar we gelukkig wel optijd waren om de volgende vluchten te halen. Eenmaal bij de gate in München, bij het vliegtuig van Qatar Airways, begon de reis echt! We werden ontvangen door zeer vriendelijk Arabisch personeel en voor iedere reiziger was een deken, kussen en tv scherm aanwezig. Dit scherm had allerlei mogelijkheden; van Disney films tot Arabische muziekclips en van de cd van Red Hot Chili Peppers tot documentaires van National Geographic Channel. Om de live reisinformatie, de Harry Potter films en spellen niet te vergeten. Ik heb mij dus uitstekend vermaakt aan boord! We werden overladen met (scherp) eten, Arabische coctailsnacks,desinfecterende doekjes en een heerlijk diner. Het Engels van het vliegpersoneel was soms best onbegrijpelijk en toen ik een keuze moest maken uit mijn eten, snapte ik beide keuzes niet. Uiteindelijk kreeg ik kikkererwten in een scherpte saus, limoen met kip en noodles, appeltaart, crackers, toblerone en een warm pistoletje. Jullie begrijpen het al, honger heb ik niet geleden! Tijd om te slapen had ik niet, want er blijven maar mensen komen met glaasjes drinken. Wanneer ik aangeef geen drinken te hoeven, kijken strenge ogen mij aan; “drinken is goed voor u!”
Bij de douane op Schiphol keek de beambte zijn ogen uit: “Wow twee overstaps, jullie gaan een vreselijk lange reis meemaken! Nou succes ermee!” Uiteindelijk viel dat reuze mee. Na een landing in de verlichte stad Doha (Qatar), kunnen we zo doorlopen naar het volgende vliegtuig naar het laatste deel van de reis. In het vliegtuig zit een mix aan Westerse mensen, Arabische mensen en Aziaten. Deze vlucht duurde voor mijn gevoel het langste, door het lange zitten, wist ik niet hoe ik zitten moest en slapen was onmogelijk door een continu huilende baby in de rij voor mij. Terwijl het buiten ontzettend donker was, was ik helemaal mijn tijdsbesef kwijt. Mijn horloge gaf Nederlandse tijd aan, in de lucht was het een Arabische tijd en in Sri Lanka zal de tijd weer anders zijn. Je moet er wat voorover hebben!
Eenmaal in Sri Lanka, waar wij een uur later aankwamen dan gepland, stonden er honderden mannen met bordjes met namen. Gelukkig vonden we uiteindelijk onze naam. Helemaal gesloopt na een hele lange reis lopen we naar de taxi, waar we een enorme schok krijgen. Het is hier 5 uur ’s nachts, maar het is zoooo ontzetend warm! Dat is een hele schok na urenlang in een gekoeld vliegtuig en vliegvelden te hebben gezeten. De vriendelijke taxichauffeur brengt ons naar het guesthouse in Negombo, waar we ondanks de herrie van de drukke straat, het lawaai van de airco en het niet al te comfortabele bed in slaap vielen.
Momenteel is het erg vreemd, we zijn nu slechts 1,5 dag in Sri Lanka, maar aan de ene kant voelt het alsof we hier al erg lang zijn, terwijl aan de andere kant alles nog erg nieuw is. Even een korte impressie van opvallende dingen;
- Het is echt extreem warm. Één stap buiten de deur heeft een enorme zweetexplosie tot gevolg. Ik geloof dat ik nog even moet wennen aan de temperatuur! Het is zelfs zo warm dat Anne’s nagellak gesmolten is en van haar nagel loopt.
- De lucht is erg vochtig. Tot onze verbazing zijn onze boeken na slechts 24 uur in Sri Lanka al gerimpeld van het vocht. Het vreemde is echter dat de lucht niet benauwd is door de vocht.
- Op het strand spelen kinderen de nationele sport; cricket. Voor ons echt onbegrijpelijk, maar het doet een beetje denken aan slagbal. Ze hebben in ieder geval erg veel plezier. Vissers zitten onder een dak van bananenboombladeren netten te maken en vis te drogen. De geur van vis komt ons dus tegemoet bij een bezoekje aan het strand.
- Vandaag (zondag), is iedereen vrij. De straten zijn dan ook relatief rustig en veel mensen zijn op het strand te vinden. Jongeren maken samen muziek en spelen een spel. Wat een verschil met de Westerse cultuur waar iedereen de hele dag achter een computer zou gaan zitten op een vrije dag!
- Gisteravond hebben we voor het eerst rice&curry gegeten. Het is zoals we ons hadden voorgesteld; erg scherp en een grote schaal met witte rijst met daaromheen allerlei kleine bakjes met vlees, groente en andere onherkenbare dingen. Het is allemaal erg goedkoop, we hebben ons volgegeten voor nog geen 4 euro!
- Op straat toetert iedereen zonder dat er ook maar een reden voor is. De straat is een grote chaos, dag en nacht rijden er toeterende tuktuks, motors, overvolle bussen, taxi’s en autos. Zonder dat er een reden voor is, toeteren ze de hele dag. Aan de straat zijn allerlei kleine winkeltjes, ze verkopen allemaal hetzelfde, maar hebben genoeg voor de dagelijks benodigdheden.
- Op straat zijn bijna alleen maar mannen te zien. In de winkels, restaurants en in het vervoer, vrouwen zijn zeldzaam. Ik denk dat slechts 20% van de locale mensen op straat vrouw is. Ook vandaag, een vrije dag, zijn mannen op het strand te vinden, waar ze spelen met de kinderen. Die kinderen zijn erg lief, ze zwaaien en begroeten ons. Minder prettig zijn alle verkopers die rustig vier keer op een dag bij ons komen om spullen te proberen verkopen. Bovendien zijn er mensen die het interessant vinden om bij ons te komen zitten op het strand. Erg gezellig natuurlijk en wij zijn best bereid voor een vriendelijk praatje, maar nadat ze geinteresseerd zijn in ons leven (hoe leven jullie daar in Europa?), hebben deze jongens vaak andere bedoelingen. Gelukkig lukt het ons steeds beter om deze mensen af te wimpelen.
Wij vullen onze tijd met het slenteren door de straten en zitten op het strand (de zonsondergang is echt geweldig). Inmiddels hebben wij een (schijnbaar) betrouwbare taxichauffeur gebeld, die ons morgen naar het zuiden van het eiland gaat brengen, naar de locatie waar wij gaan werken. Het communiceren ging een beetje lastig, dus we hopen dat hij er morgen werkelijk is!
Nou dit was het maar weer. Het is gek om te realiseren dat wij al zoveel hebben meegemaakt en hebben gezien, terwijl we pas 2,5 dag van huis zijn. Tot slot wil ik iedereen bedanken voor de lieve berichten op mijn site!
Tot de volgende keer!
-
06 November 2011 - 11:56
Reinier:
Wat een verhaal! maar zeker mooi om te lezen.
Veel plezier de komende tijd.
-
06 November 2011 - 11:57
Hennie:
heel erg leuk dit reisverslag let wel op jullie zelf en doe het goed veel liefs hennie en frits of wel de roosjes -
06 November 2011 - 12:14
Nadie:
Hee Suus,
Wat een topverhaal alweer! En dat vliegen is echt zo herkenbaar haha. Ik was ook mijn tijdsbesef totaal kwijt. En ik heb ook behoorlijk wat fims zitten kijken haha.
Ik ben benieuwd naar je volgende verhaal! Veel plezier en succes. -
06 November 2011 - 14:25
Mary:
Hoi Suzan, fijn dat de reis goed verlopen is. Je hebt nu al meer beleefd dan een ander in een paar weken.
We genieten van je verhalen, voor ons ook erg leerzaam. Hopelijk zijn jullie snel geacclimatiseerd, zodat jullie daar niet al te veel last van hebben. Ben heel nieuwsgierig hoe het straks op de werklocatie zal zijn.
Groetjes Mary, Wouter en Joris
-
06 November 2011 - 16:11
Ettina En Nienus:
Hoi Suzanne, geweldig om je ervaringen mee te beleven! Ik kan het me helemaal voorstellen: het gevoel al heel lang ergens te zijn terwijl het nog maar zeer kort is. Al die indrukken en andere (eet)gewoontes (eten ze daar ook tie-ribs?). En dan te weten dat er nog zoveel moois in het verschiet ligt! -
06 November 2011 - 19:41
Annemieke:
Hoi Suzanne met veel plezier volg ik je .
Ik kan je nu ook goed vinden haha jij weet wel wat ik bedoel!!
Groetenen au revoir -
07 November 2011 - 11:44
Nancy Denijs:
Nou nou je maakt nu al wat mee en jullie zijn er nog maar net. Ik wens je nog heel veel plezier. we hebben 4-4 gespeeld HD, HE1, HE2 en DE2 zijn gewonnen, Lotte heeft haar enkel gewonnen. Marco was ziek. En ik mixte met Hans en Lotte met Bart. Nog veel plezier -
07 November 2011 - 21:52
Piet En Els:
leuk om je eerste verhaal te lezen maar gaan jullie eerst maar wennen aan de temperatuur.
We hopen dat het een mooie interesante stage word.
We blijven je volgen.
Groetjes uit Grootebroek. -
07 November 2011 - 23:46
Oma:
Heerlijk al vandaag een reisverslag.
Ik geniet!!! Pas vertrokken en nu al zo
veel beleefd. Ik ben nu al nieuwsgierig
naar het volgende verhaal.
Liefs Oma. -
08 November 2011 - 18:50
Marco:
Ik zal niet langer zielig doen en gewoon morgen weer gaan werken. Heerlijk zo'n verhaal!
-
11 November 2011 - 07:57
Anja Jansen:
Woow suus, ik kijk echt nooit meer op hyves maar werd er vanochtend per ongeluk naar doorgelinkt en ineens staat daar suzanne en sri lanka. Denk dat ik je al een tijd niet meer gezien heb;) heel veel plezier daar. Echt super vet:) ik ga je weblogs zeker volgen.
Xxx anja
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
