Encore une journée

Morgen is het weer zo ver, dan vertrek ik weer voor zeven weken naar Frankrijk! Netals vorig jaar ga ik de animatie doen en daarnaast allerlei andere dingen.

Mijn broertje vraagt al twee weken lang wanneer ik nou eindelijk weg ga, want dan is het zo lekker rustig thuis. Nou hij kan zijn lol op, want morgenmiddag zit ik in het vliegtuig.

Aangezien Mieke (een vriendin die ook op de camping gaat werken) morgenochtend nog een tentamen heeft, brengt mijn vader mij naar Schiphol.Om 13.55 zullen Mieke en ik de lucht in gaan, om twee uur later te landen in de mooie Franse stad Pau. Ik heb net ingecheckt, dus de instapkaarten liggen al op mijn bureau. We zitten voorin het vliegtuig, bij het raam. Precies de plekken die we wilden hebben!

Vanochtend ben ik naar de kapper geweest, dus ik heb een echte zomercoupe. (Thuis vonden ze mijn haar wel een beetje te kort, maar ja, over een paar weken is het weer lang!) Ik krijg al een paar dagen de vraag of ik mijn koffer al heb ingepakt, het antwoord is nog steeds; nee. Vanavond ga ik voor mijn kast staan en stop alles wat ik mee wil, in mijn koffer.
Aangezien ik voor de derde keer ga, weet ik redelijk goed hoeveel kleding en andere spullen ik mee moet nemen. Mijn rode broek neem ik dit keer niet mee, dus de volgende zin zal ik niet meer horen; "Suzanne, dat is het Nederlandse meisje van de animatie met krullen en een rode broek!"

Vanaf vrijdag is er een bruiloft op het park. We komen dus aan in de drukte, omdat er moet voor een bruiloft altijd superveel geregeld worden; alle chalets, huurtenten en hotelkamers ziten vol met bruiloftsgasten die komen ontbijten, lunchen en dineren. Kortom; erg druk, maar reuze gezellig!
Hopelijk wordt het mooi weer, maar de voorspellingen zijn niet goed: Zaterdag zwaarbewolkt, 10% kans op zon en 21 graden. Zondag 18 graden en maar 5% kans op zon. Geen goede voorspellingen, maar hopelijk blijft de regen achter de bergen hangen!

Ik kreeg van de week niet zo goed bericht. Twee van mijn Franse collega's, die er al een paar weken werken, hebben een zwaar auto-ongeluk gehad toen ze op hun vrije dag een dagje naar Spanje gingen. Beiden liggen in een Spaans ziekenhuis en het lijkt erop dat ze deze zomer niet kunnen werken. Loic (de kok, die er vorig jaar ook was) is echter optimistisch en een doorzetter en hij heeft gezegd dat hij zeker nog een paar weken komt werken. Ik heb hier mijn bedenkingen over, aangezien hij met rugklachten in het ziekenhuis ligt en zich nu (een week na het ongeluk) nog niet mag bewegen. De andere jongen, de broer van Loic, heeft zijn been gebroken en kan deze zomer niet meer werken.

Zo, nu is iedereen weer op de hoogte. Mijn volgende berichtje zal ik in Frankrijk schrijven. Ik hoop weer netals vorig jaar wekelijks een stukje te kunnen schrijven. Het is leuk om te horen dat ik een aantal fanatieke lezers heb, waaronder mijn oma die regelmatig kijkt of ik alweer een bericht heb geschreven. (Oma, echt leuk dat u zo computerverslaafd bent!)

Fijne zomer allemaal!