Regen en zonnestralen

Er is alweer een week voorbij en dus is het weer tijd voor een nieuw bericht!

In het vorige bericht heb ik geschreven over de rust en die rust is tot vrijdag gebleven. Vanaf zaterdag is de rust echter doorbroken en zijn er heeeeel veeeel nieuwe mensen aangekomen. De rust was heerlijk, maar het is ook erg fijn om nu veel animo te hebben voor de animatie.

Donderdag ben ik weer als vanouds met een groep mensen naar het boomklimpark geweest, erg grappig, want de mensen van het park herkenden mij nog. De instructie mocht ik zelf doen (en niet zoals gebruikelijk dat de instructie gedaan werd door een fransman en door mij vertaald). Even dacht ik; o jee, het is alweer een jaar geleden, als ik maar niets vergeet te vertellen, straks stort en iemand uit de boom omdat ik vergeten ben iets belangrijks te vertellen! Gelukkig ging het erg goed en was iedereen enthousiast. Als ruil voor mijn ‘werk’ in het park kreeg ik een ijsje, dus mijn dag was weer goed, hahaha! Eigenlijk was het te warm om te klimmen, de temperatuur steeg tot 39 graden. Eenmaal op de camping, na een koude douche, brak het zweet me weer uit, pff die temperaturen zijn echt te hoog voor mij! Het was gewoon te warm om over het park te lopen!
‘s avonds hadden we table d’hotes: lange tafels, iedereen bij elkaar aan de tafel en een groot buffet. Er hadden zich 46 volwassenen en 18 kinderen opgegeven. Helaas begon het tijdens het voorgerecht al te regenen en moest iedereen naar binnen vluchten… Jammer van de avond, want door de regen was de sfeer wel een beetje weg en kon het kampvuur niet doorgaan.

Om nog maar even verder te gaan met het weer; gistermiddag was het heerlijk weer en in een smsje naar mijn ouders schreef ik dat het schitterend weer was met een strakblauwe lucht. Om 19.00 had zich een hele grote groep mensen verzameld voor de wandeling naar het dorp. Ik was helemaal blij, veel animo voor de wandeling, dus dat beloofde een gezellige tocht te worden. De blauwe lucht was een beetje weg, maar niemand verwachtte regen. Helaas ging het opeens heel snel… Eenmaal in het dorp, op een heuvel, was de lucht om ons heen helemaal zwart en bliksemde het aan alle kanten. Dat belooft niet veel goeds, dus ik ben met alle mensen heel snel teruggekeerd naar de camping! Helaas geen kijkje in de kerk en dus ook geen praatje over de geschiedenis van het dorp, maar heeeel snel terug naar de camping. Halverwege op de terugweg opende de onweersbui zich en is iedereen terug naar de camping gerend. Helaas was er een Franse mavrouw mee, die niet zo goed kon wandelen en bleef ik dus met haar achter. Na een kwartier door de onweersbui te hebben gelopen, kwamen ook wij, helemaal doorweekt op de camping aan!

Mijn buren uit Grootebroek, John, Margreet en de kinderen zijn inmiddels weer vertrokken. Ze hebben een geweldige tijd gehad op deze camping en ik heb vernomen dat ze nu alweer heimwee hebben, want de camping waar ze nu zitten, valt toch een beetje tegen na de vakantie op Le Haget.

Ik heb inmiddels een maatje; de goldenretriever Baika. Dit is de hond van de campingeigenaren en zij wordt helemaal gek als ze mij ziet. ’s Ochtends gaat ze al klaarliggen om geknuffeld te worden en als ik wegloop, wordt ik achtervolgd. Laatst ging ik douchen, en toen het douchehokje uitkwam lag ze nog steeds voor de deur van het hokje op mij te wachten! Ik word echt gestalkt dus, hahaha!

Gisteren hebben we wel 100 pruimen geplukt uit een boom hier op het park, binnenkort eten we dus brood met pruimenjam, pruimentaart en pruimensaus op het vlees! Het zijn overigens wel de lekkerste pruimen die ik ooit gegeten heb!

Dat de wereld heel klein is, dat weten we inmiddels ook: Vorige week kwam hier een gezin aan, die heel vreemd keken bij de receptie. Die meneer bleek vroeger een collega geweest te zijn van Marc (de campingeigenaar) en dus ook van mijn vader. Die man heeft alleen nooit geweten dat Marc en zijn gezin zijn verhuisd naar Frankrijk en keek dus heel raar dat hij zijn oud-collega hier op een camping tegenkomt. Diezelfde man, blijkt ook weer kennissen te zijn van mijn buren in Grootebroek, Gerard en Karin. Hoe vreemd kan het gaan!

Inmiddels heb ik weer een animatoruitstraling: mijn werkkleding (slippers, hempje en korte broek) zijn goed zichtbaar, mijn benen en armen zijn bruin. Mijn voeten zijn weer vies en onmogelijk schoon te krijgen. (Spelletjes doen op blote voeten levert echt blijvend zwarte voeten op!)

Vandaag had ik een dagje vrij en heb heerlijk uitgeslapen tot half 10. Vervolgens heb ik een handwas gedaan, de rest van mijn was in de machine gepropt en ben ik met Femke (een collega die in het restaurant werkt) een stukje gaan wandelen. Vanmiddag (38 graden) ben ik met Justine (receptioniste) naar Auch gegaan om een cadeau te kopen voor een andere collega die jarig was. De jarige collega, Peter (een ontzettende grappige Nederlander die in het restaurant werkt) is gek op luchtjes. Na heel veel luchtjes geroken te hebben, is het ons gelukt om een luchtje te vinden die hij (gelukkig) nog niet had. Nooit gedacht dat het zo moeilijk is om een luchtje te vinden voor iemand!

Zaterdag hebben we met het personeel en wat vrienden van mijn collega Arnaud het spel Triviant gespeeld. Dat spel vind ik in het Nederlands al veel te moeilijk, laat staan in het Frans!!!!! Waren we er eindelijk achter wat de vraag inhield, moesten we het antwoord nog verzinnen! De vragen over de Franse cultuur en literatuur waren natuurlijk onmogelijk, maar uiteindelijk wist ik op maarliefst 3 (! haha) vragen het antwoord; de voornaam van de paus, aantal motoren van een jumbo-jet (was een gokje) en een medisch instrument om in het lichaam te kijken.
We speelden Nederland tegen Frankrijk en het ging best goed, we hebben de hele tijd voorgelopen op de Fransen, maar het lukte ons niet om 6 te gooien. (Dat was nodig om het spel te eindigen). Nu moet ik er wel bij zeggen, dat we werden geholpen, want de Fransen zochten onze vragen uit en stelde ons alleen de relatief makkelijke vragen.

Oma, hoe gaat het met u? Lukt het om mijn verhaaltjes te lezen en heeft u mijn kaart al ontvangen?

Mary, krijg jij mijn mailtjes nu ook?

Nou het is een heel lang verhaal, als ik eenmaal begin te typen, kan ik niet meer ophouden, dat zullen jullie wel gemerkt hebben. Daarom hier even een korte samenvatting: Het weer schommelt hier heel erg. Het is overdag heel warm, maar we hebben ook onweersbuien. Het is eindelijk druk op de camping en in vermaak mij uitstekend!

Nou dit was het weer, tot schrijfs!